โดย แบเย็งผู้ชาย 4 ฤดู
มาเรียนภาษามลายูวันละนิดกันครับณ สำนักทะเบียนราษฎร์ ในที่ว่าการอำเภอแห่งหนึ่ง
การใช้ภาษาที่ไม่ถูกต้องมักเจอกันบ่อยในสามจังหวัด จะไปโทษปอเนาะ ตาดีกา รร. เอกชนฯ มหาวิทยาลัยมันก็ไม่ถูก คนทำผิดจริงๆคือคนเขียนส่งไปให้ร้านทำป้าย โดยที่ไม่ศึกษาและปรึกษาผู้รู้ซึ่งน่าจะมีอีกเยอะแยะ แต่คนทำไม่ได้ปรึกษาและไม่ค่อยได่ตรวจคำกันเอง เราจึงมักเห็นป้ายที่เขียนอักษร ยาวี ผิดๆเพื้ยนๆอยู่บ่อยๆ
1.บัตรในภาษามลายูรูมีคือ KAD ถอดเป็นมลายูอักขระยาวีเป็น كاد ง่ายๆแค่นี้ครับ อย่าไปยึดติดกับภาษาอังกฤษ
2. لوروڠ چڤت اورڠ چدرا
เจอประโยคนี้เข้าไป ภาพที่เห็นในสมองคือช่องทางด่วนสำหรับผู้ประสพอุบัติเหตุตามโรงพยาบาลต่างๆ
เพราะ
اورڠ چدر ا
คือผู้ที่ได้รับบาดบาดเจ็บจากอุบัติเหตุ
ส่วนคนพิการคือ
اورڠ چاچت (Orang cacat)
หรือ اورڠ كورڠ اوڤاي(Orang kurang upaya)
ตรงนี้แนะให้ใช้
لوروڠ خاص اونتوق ورڬ امس، كانق-كانق، ايبو حامل دان اورڠ چاچت ﴿ اورڠ كورڠ اوڤاي﴾
ورڬ امس، warga emas ผู้สูงอายุ
كانق-كانق، kanak-kanak เด็ก
ايبو حامل ibu hamil สตรีมีครรภ์
3. كسوراڠن
Keseorangan คำๆนี้แปลว่าเดียวดาย Lonely,Lonesome ไม่ได้แปลว่ารายบุคคล รายบุคคลในภาษามลายูคือ perseorangan ڤرساورڠن
ตรวจสอบในกรณีตรงนี้คือเช็คน่ะครับ ภาษามลายูให้ใช้ سيمق ( Semak อ่านออกเสียงว่าเซ-มัก, หากออกเสียงเป็นซือมักความหมายจะกลายเป็นรกรุงรัง )
ตรงนี้แนะนำให้ใช้
سيمق نام دان لأين ٢
