โดยอิสมาแอล สาเร้ะ นักประวัติศาสตร์มลายูเบตง
เมื่อถึง สถานีตำรวจ ได้เห็นโทรเลขตอบจากสงขลาความว่า” ด่วน ผู้ว่าราชการ อำเภอเบตง ได้ส่งกำลัง 20 นาย มาแล้ว ให้รายงาน เนืองๆ
……….ศรีธรรมราช
เจ้าหน้ที่ ทุกคนดีใจกัน มาก หัวเราะออกมาได้ แต่จิตใจ แบกภาระหนักอึ้งอยู่ คาดการ์ณกันว่า กำลังเสิม คงจะมาถึงเที่ยงคืน ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ระหว่างทาง ขณะนั้นเป็นเวลา ใกล้ค่ำแล้ว ก็เตรียมการ ป้องกัน การโจมตี จาก โจรจีน ในยามค่ำคืน เพราะมีข่าวลือ ว่า พวกมันจะโจมตีอีกครั้ง ในยามค่ำมีด กำลังพลตั้งมั่นที่สถานีตำรวจ ส่วนเด็ก และผู้หญิ่ง ให้อยู่บ้าน หลวงเจริญฯ พวกผู้ชายได้รับการแจกปืนเล็กยาวผัดเปลี่ยนกันเป็นเวรยาม ไปประจำตามจุดต่างๆ ที่หลวงเจริญกำหนด เพราะกำลังพลของตำรวจมีน้อย สภาพ ภายในบ้าน ของหลวงเจริญ มีผู้คนเต็มไป หมด จนถึงห้องครัว มีจำนวนนับ ร้อย คน แออัดกันไปหมด ยิ่งใกล้ค่ำก็ยิ่ง ก็มีอาการ ร้อนรน สีหน้าแสดงความ หวาดวิตก คราใดมีเสียงปืนดังขึ้น ผู้คนก็แตกตื่น อลหม่าน คิดว่า โจรจีน บุกอีกแล้ว แต่แท้ที่จริง เจ้าหน้าที่ ทำปืนลั่นเอง
เมื่อความมีด คืบคลานเข้ามา ปกคลุม มองอะไรไม่เห็น เจ้าหน้าที่ สั่งไม่ให้จุดตะเกียง ให้เกิดแสงสว่าง กลุ่มคนบนบ้านหลวงเจริญ จำนวนร้อย ก็สงบเงียบ เป็นความสงบที่เต็มด้วยความทุกข์ระทม จริงอยู่คนที่ไม่ประสพกับตนเอง ย่อมคิดว่า “นี่มันเรื่องเล็กน้อย ตกอกตกใจกันไปได้ “ เพื่อความปลอดภัยจากการโจมตี ได้จ้ดหน่วยรักษาการณ์ 3 แห่งคือ 1.บนสถานีตำรวจ 2 บนที่ว่าการอำเภอ 3 บนถนนหน้าสถานีตำรวจ ตรงข้ามบ้านพักหลวงเจริญ
หน่วยรักษาการณ์สถานีตำรวจ ให้ คุณ สิงห์โต (ร.ต.ท.สิงห์โต ภมรสิงห์) เป็นผู้ควบคุม มีพระทำนุ ฯ กำกับอยู่ด้วย ข้าชการส่วนมาก กับประชาชนที่มาขอพุงราว 10 คน ก็รวมอยู่ในนั้น และในจำนวนนี่มีผู้เสียหายรวมอยู่ด้วย จึงได้มีการบันทึกปากคำ ของผู้ที่ได้รับความเสียหาย เมื่อตอนเที่ยงวันนี้ เพื่อเป็นหลักฐานรายงานจังหวัดต่อไป มีข้อความดังนี้
“…1.ครอบครัว ขุนวิมลจิตตธนากร (ช่วน วิมลจิตต์) สมุห์บัญชี ฝิ่น ขณะเกิดเหตุ ขุนวิมลจิตต กำลังขายฝิ่นให้นาย ลิ้มเบ้งฉิว (ผู้รับประมูลผูกขาด) อบู่บนสถานี ส่วนครอบครัว คือนาง วิมลจิตต์ ฯ ภรรยา และบุตร ชายหญิ่ง พอรูสึกว่าพวกปล้นมา โดยได้ยินเสียงปืนดังผิดปกติ จึงแย้มหน้าต่างดู ผู้ร้าย 3 คน ถือปืนเดินหรี่ตรงมาหา จึงรีบปิดหน้าต่างแล้ววิ่งเข้าหาลูก ต่อมาประตูบ้านถูกพังลง เห็นปากกระบอกปืนโผล่เข้ามา จึงรีบหนีออกทางประตูหลัง มืหนึ่งอุ้มลูก อีกมือหนึ่งจูงลูก อีก 3 คนวิ่งตามมา สวนกับพวกโจร 3 คนที่หน้าบ้าน แต่ยังอยู่ระยะไกลระยะ 8-9 วา (16-18 เมตร) มีเสียงปืนยิงตามหลังมา 3 นัด รู้สึกหูอื้อ รีบพาลูกไปหลบใต้ถุนบ้าน พัก ธรรมการ (ปัจจุบันเป็นบ้านพักใกล้บ้านจ่าศาล ปี2508) ส่วนลูกที่วิ่งตามมา วื่งขึ้นไปบนบ้านพัก ธรรมการ 2 คน บ้านพักหลังนี้ คนหนีไปหมดแล้ว ชั่วครู่ต่อมา พวกผู้ร้ายเดินตรงมาบ้านพัก ธรรมการ จึงพาลูก 3 คน เข้าไปหลบในห้องส้วมท้ายบ้าน ส่วนลูก 2 คนที่ขึ้นไปบนบ้าน ธรรมการ ถูกโจรจีน ฟัน บาดเจ็บสาหัส คนหนึ่งถูกฟัน พาดตาซ้าย อักคนถูกฟันคอด้านหลังลึกถึงกระดูก และริมฝีปากล่างถูกฟัน แยกเป็น 2 ส่วน
ทางบ้านพักของขุนวิมลฯ ปรากฏว่าหลังพังประตู เข้าไป ได้รื้อคนสิ่งของในบ้าน เสียหาย กระจัดกระจาย ทุบทำลายสิงของ แม้แต่ที่นอน ก็ถูกกรีด
2. ครอบครัว นาย ซุ่นเหล คงคา (พนักงานโลหะกิจ นอกราชการ) เมื่อได้ยินเสียงปืน นาย ซุ่นเหล ได้ออกมายืนหน้าห้องแถว เช่า อยู่ตรงข้าม โรงต้มกลั่นสุราของรัฐบาล (ปัจจุบันที่ทำการ บ..ที โอ ที เบตง) พวกโจร ที่คอยทีอยู่แล้ว เดินปรี่เข้ามาทำร้าย ถูกฟันที่แขนซ้าย ลึกถึงกระดูก นางจวง คงคา ภรรยาถูกฟันตามร่างกาย เป็นบาดแผลหหายแห่ง บุตรชายหญิ่ง 3 คน ที่ยืนร้องไห้หน้าห้อง ก็ถูกทำร้ายบาดเจ็บทุกคน
3.ครอบครัว นายเจม พิจิตร เฉพาะ นางย. อ ภรรยานาย เจม ถูกพวกโจรจีน แทงตามร่างกาย บาดเจ็บ 5 แห่ง หลานหญิ่งอายุ 1 ขวบถูกฟันที่หน้าผาก นอกนั้นพวกโจร ได้รื้อคน และทำลาย ไหสุราในโรงต้มกลั่น และทำลายทรัพย์สินอืนๆหลายรายการ
4 พลตำรวจ สงวน ดิสพงศ์ ถูกยิงที่ไหลขวา ขณะรักษาการณ์ ในตลาด อาการไม่สาหัส
5. จ.ส.ต เรือง แก้วมณี ถูกสะเก็ดระเบิดที่แก้มซ้าย อาการไม่สาหัส
6. ส.ต.ต. หมัด ฯ ตำรวจปัตตานี ช่วยราชการ หายไปขณะออกไปทำการสืบจับคนร้าย รายปล้นบ้าน ขุนวิจิตรภาษี
7..นาย แนบ ไชยสุวรรณ ถูกฟันที่แก้ม บาดเจ็บสาหัส
8..ครอบครัว ส.ต.อ..พร ฉ่างเสนาะ รวม 4 คนหายหมด
โปรดอ่านต่อตอนที่ 12
ขอขอบคุณบทความ คุณสงวน จิรจินดา / เรียบเรียงโดย นายสุกรี มะดากะกุล บก.@ชายแดนใต้
