ผู้สื่อข่าวยังคงติดตามสถานการณ์ความเดือดร้อนของของกลุ่มชาวอุตสาหกรรมประมง ที่บริเวณท่าเรือแพใหม่ อยู่ฝั่งตรงข้ามตลาดสะพานปลา อ.เมืองปัตตานี ซึ่งบริเวณนี้จะเห็นว่า เรือประมงหลายสิบลำ จอดกันอยู่เรียงรายเต็มไปหมด เจ้าของเรือเล่าอย่างโอดครวญว่า ตกอยู่ช่วงย่ำแย่มานาน แต่ก็จำใจต้องทำเพราะทิ้งอาชีพไม่ได้ ช่วงหลายปีมานี้ต้องจอดเรือริมฝั่ง มากกว่าเวลาออกทะเลหาปลา ต้องแบกภาระอุปสรรคทุกอย่าง ในเดือนหนึ่งเดี่ยวนี้ ออกได้อย่างมากแค่ 2 รอบเท่านั้น ต้องมีค่าใช้จ่าย ต้องมีค่าซ่อมเรือ จ่ายคนงาน ค่าน้ำมัน ออกเรือแต่ละรอบก็ใช่ว่าจะได้กำไรทุกครั้ง ส่วนใหญ่จะเสีย ต้องคำนวนดูอย่างรอบคอบให้ออกไปแล้วกลับมาได้คุ้มที่สุด
เมื่อสอบถาม ผู้ประกอบการชาวประมง5-6 ราย ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าปัญหาหลักๆมาจาก การออกกฎหมายบังคับ ปี 58 และ 60 แก้ไขปัญหาการทำประมงผิดกฎหมายขาดการรายงาน และไร้การควบคุม (ไอยูยู)ของสหภาพยุโรปแลกกับการยกเลิกแบนสินค้าประมงไทย ซึ่งเป็นปัญหาใหญ่ของประเทศที่เรื้อรัง มายาวนานเข้าสู่ปีที่ 7 ปี รัฐบาลได้ลงมารับฟังปัญหาหลายครั้งผ่านทางรมต.หลายท่าน แต่ก็ยังไม่สามารถแก้ปัญหาให้ทุเลาได้เลย
นางจุไรรัตน์ ตั้งใจ อายุ 49 เจ้าของเรือเพชรวราภรณ์
กล่าวว่า เราชาวประมงทุกวันนี้ยินยอมทำ ยอมรับได้ ทำตามทุกอย่าง กฎหมายออกมามันบังคับแรงไป อย่างเรื่องการเสียค่าปรับนี้ เราโดนเสียค่าปรับมาก แต่ละครั้งถึง 2 แสน เวลาเรือเสีย หัวเรือดับ มีปัญหา ขาดการติดต่อ 5 นาที ก็ต้องแจ้งทันที และต้องเข้าเรือทันที เราก็ต้องเสียค่าน้ำมัน มีค่าใช้จ่าย จ่ายค่าลูกน้องอีก โดยไม่ดูความเป็นจริงว่า มันต้องใช้เวลา กว่าจะกลับเข้ามาถึงฝั่งเสียเวลาต้องเริ่มออกเรือรอบใหม่อีก
เมื่อแจ้งเข้าแจ้งออก ผิด เอกสารผิด จะโดนล๊อคเรือ ไม่ให้ออกทันที อย่างนี้มันแรงไปไหมสำหรับชาวประมง
ปัญหาแรงงาน เรากว่าจะเอามาได้แต่ละคน ต้องทำเอกสารเสียค่าใช้จ่ายไม่ต่ำกว่า หมื่น บางรายพออยู่ได้ไม่เท่าไหร่ ก็หายไปเลย เราก็ต้องหาใหม่ ไม่มีหลักประกันเลยว่า จะอยู้กับเราได้ยาวนานเท่าไหร่ เราไม่มีสิทธิ์ ในตัวเลย ยังถูกมองว่ากักตัว ค้าขายแรงงานอีก แล้วเราจะไปตามเอาที่ไหนคืนได้ ค่าดำเนินการเอกสารคนงาน หมื่น 2 หมื่น แต่ละเที่ยวออกเรือไป เสียครั้งละเท่าไหร่ อยากให้รัฐบาล อาลุ่มอล่วย ให้เราบ้าง ไม่ใช่น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่ง ป่า ไม่ใช่ออกกฎหมายข่มเราอย่างเดียว อยากให้มาลงดูรายละเอียดชาวประมงบ้าง เขาไม่เคยดูแล อย่าคิดแบบระบบราชการให้ทำตามอย่างเดียว อย่างเรื่องค่าปรับ ค่าไอเอฟ เอาลงบ้างก้ได้ กฎหมายแก้ตามกฎหมาย เอาตามความเป็นจริงบ้าง
เราฐานะประชาชนยอมรับตามทุกอย่าง อีกเรื่องคือเรื่องราคาปลา ก็ถูกลง เอามาขายก็โดนคัดเป็นเบอร 2 ,3 ,4 เบอรหนึ่ง น้อยมาก ราคาน้ำมันก็ขึ้นเอาขึ้นเอา เรือขนาดกลางและเล็ก อย่างเรานี้ ออกแต่ละเที่ยว ทั้งค่าใช้จ่ายลูกน้อง น้ำมันต้องเตรียมๆไว้ราวๆ 1 แสน ออกไป ถ้าได้แสนกว่า ถึงแสนห้า ก้ถือว่าดีไป เดี่ยวนี้เรือใหญ่ เงิน 1ล้าน บางทีออก 2 รอบ เดือนเดียวก็จบแล้ว อีกทั้งเอาเรือเข้ามาจอด ก็เสียค่าจอดเรืออีก เห็นไฟมว่าจอดเต็มกันไปหมด รอรัฐบาลว่าจะเข้ามาซื้อ รอมเป็น 10 ปีแล้ว ยังไม่เห็นใครเลยจะเข้ามาซื้อสักที ไม่รู้จะรออีกยาวนานแค่ไหน
